ماده گرگ

ماده ایست که توله‌هایش را میخورد

هر غروب سرشان را می‌جود

هر شب آبستنشان میشود

و هر صبح از نو میزایدشان

 

به توله‌هایش که نزدیک شوی

پنجه و دندان نشانت می‌دهد

خیز بر می‌دارد، میراند ت

تا در انزوا پشت یک یکشان را بخراشد

همهٔ مهر مادرانه اشٔ همین است

 

هر که توله‌هایش را نوازش کند

سزایش جای پنجولی

که تا ابد میسوزدو میسوزاند

دنیا جای بدیست و فقط او مادرست

 

Muse

I went out for a walk

Gazed at the stars

Listened to the crickets

Stood there quite a while

I knew you were hiding somewhere

Between your summer and my fall

 

I sat there waiting

Cool as wet grass under moonshine

Then threw a rock into the fresh water

There came a bass “ouch”

And accompanied the soprano pipistrelles

I threw one rock after the other

The whole night accompanied me in a choir

For your godly sleep, a lullaby only

 

I will find you one day

Put my poetic hands round your shoulders

Then squeeze and squeeze until you confess

Which was first: the word or music

L Pill

There is

A pill, called

“L Pill”. When I

Take it, I love everything.

 

I love life

I love myself

I love what I am doing

And I do them with energy.

 

I sleep well

And have sweet

Dreams. I laugh from

The bottom of my heart.

 

I have good

Concentration on my

Readings. I do not get those

Stomach cramps or back spasms.

 

When I go to

A bar or a liquor store

They ask for my ID, And

When I walk, I walk on clouds.

 

But

Last night

The pill walked

Out on me. Again.

تو زیبا شدی

تو زیبا شدی

آن هنگام که من

به چکاوکِ کوچکی

که در گلویِ تست

دل باختم

 

تو زیبا شدی

مثل سرزمینهای گرمسیر

و زیباترین پرستوها

بسویت پر کشیدند

 

تو زیبا شدی

بالیدی, شکوفا شدی

و پروانه ها

ازگلهای جاودانت

شیرین کام شدند

 

من اما هرگز

پشیمان نشدم

تلخ نشدم
یخ نزدم

و با لبخندی

زیباترت کردم

یادم

 

امروز

یادم رفت

صبحانه بخورم.

 

امروز

یادم رفت

اخبار دنیا را گوش دهم.

 

امروز

پیامکی نفرستادم

که "صبح عشقم به خیر!"

 

امروز

پلک پنجره‌ها

بسته مانده بود.

 

از خلأ زهدانم

بوی مردی می‌‌آمد

از جنس درختان همیشه سبز

 

و از دیوارها

پژواک در هم شکستن رویایی

از جنس یخهای قطبی.

 

و قلبم

این قلب زود باور و پر تردید

همچنان که تقلا میکرد به طپیدن

 

ندا می داد

بین نه و آری

شعر را برگزینم.

 

امروز

یادم آمد

که خواب بودم.

 

 

می شود ؟

می شود

بازگردم به زهدانت

و دوباره متولد شوم

به همان دنیایی

که از آن آوردیم؟

 

می شود

آنجا دوباره

همبازی پیدا کنم

بی‌ آنکه سر زانوهایم

زخم شوند؟

 

می شود

نبری بند نافم را تا هر شب

سر بند را بگیرم و برگردم

و درانتهایش تو باشی‌

حتا تا دیر وقت؟

 

می شود

هر تنهایی‌

نام تو را ببرم

تا نمیرم

اینگونه تدریجی‌؟