اجالتا سکوت

ویولن صدای دلشوره می دهد

پیانو ولی ...

مخصوصا وقتی

شما آقای شوپن

دو پایی می روید رویم

یکی در میان

صدای سفید و سیاه می دهم

از شب نواخت اولت هم

شاعرانه تر کلید می کنم

 به همه بول شت های بشر

تا حدی که برشت ننوشت

و حافظ نسرشت گل آدم

دم به دم

بر همه دم

دما دم

هر دم بیل

می شود خلاصه اش

از خودت دفاع می کنی

جنگ آرشه و آش می شود

یا بی نمک

یا شور می افتد به دلم

دست بردارکه دل خونم

از زمانه و رسمش

رسمیت نمی کنم

اهلیت نمی شوم

حتی اگر تمام ساعت های چهار

سر قرار حاضر شوی

بی قرار نمی شوم

حکم الهه عقل است

که دامن قرمزش

توی هوا چین می خورد

می چرخد ومی خندد

به ریش هر فلسفه ای

که از آتن بر خاسته

بر صلیب نشسته

بر مناره مهتزز

اصرار نکن

شاعرم ولی

امضا نمی کنم

چه ده سال چه پنجاه

عمر بشر قد نمی دهد

آتن سبیلش را تاب می دهد

مادر بزرگم خواب می بیند

مادرم به به ضریح

زاری می کند

در من ولی

خدایی حلول کرده است

اجالتا سکوت می کنم