زمینِ گرد

می بینی آقای شوپن

زمین دارد می چرخد

آنقدر تند که آدم

سرش گیج می رود

گاهی که می ایستد

 

ایستادم امروز

شعری

در گوشم وزوزه می کرد

 

باز به هم رسیده ایم

چون به هر حال

زمین گرد است

 

حتی اگر گالیله ها را

زنده زنده بسوزانند

حقیقت نسوز است

 

از جنس نگاه توست

که از فراز دماغ بزرگت

از زیر ابروان کم پشتت

با تواتری تیز

مستقیم بر سینه ام می تابد

 

روزی جهان آنقدر کوچک می شود

که فقط من و تو می مانیم