نامرد

نامرد

مردیش را

به هر لوبیایی می‌‌فروخت

 

لوبیای من اما 

  سحر آمیز بود

      بردش آن بالا

        تا بالای ابرها 

تا آنجا که خانهٔ دیو آدمخوار 

 

و همین

کار دستش داد

که فقط بوی آدمیزاد می‌‌داد