می شنوی؟
از ستون صدایِ جَوِش می
آید
ستون که حرف می زند
یحتمل موش دارد
گوش دار
هوش
ش
شب شده
شاخ موهایم از
ترس ندارد
تنهایی
تن
به
تن
با من
جلو بیا
ایستاده ام
موازی با افق
فوق زمین زیر تو
زمان می لرزد به هاه
هوه آه نفس نا
له شد
قلبم
بیم
ندار
گام
بر دار
رفت سرم امروز
سوخت و خاکسترم فردا
به باد فنا
اما
انا الحق
با تو است
همیشه ظاهرا العمر
سر تکان می دهم سر به
سرم
نگذارجز دستت
بر شانه ام که
به حمایتت
بیش از
عشق
نیازدارم
نازنمی کنم
ولی تو خریدار باش
شششششش
صدایِ
جَوِش
می آید
زود دیر
همیشه پیش از آنکه
می شنویش؟
ش!
No comments:
Post a Comment